Afhankelijk van de uithardingsomstandigheden kan het worden onderverdeeld in drie soorten: koudharden, uitharden bij kamertemperatuur en warmharden.
Koude vulkanisatie
Koude vulkanisatie kan gebruikt worden voor het vulkaniseren van dunne film producten. De producten kunnen worden ondergedompeld in een koolstofdisulfideoplossing die 2 tot 5% zwavelchloride bevat en vervolgens worden gewassen en gedroogd.
Vulkanisatie bij kamertemperatuur
Bij vulkanisatie op kamertemperatuur wordt het vulkanisatieproces uitgevoerd bij kamertemperatuur en atmosferische druk, zoals het gebruik van vulkanisatierubber op kamertemperatuur (gemengde rubberoplossing) voor binnenbandverbindingen van fietsen, reparatie enzovoort.
Thermische vulkanisatie:
Thermische vulkanisatie is de belangrijkste methode voor het vulkaniseren van rubberproducten. Volgens de verschillende uithardingsmedia en uithardingsmethoden kan thermische uitharding worden onderverdeeld in drie methoden: directe uitharding, indirecte uitharding en uitharding met gemengd gas.
(1) Directe vulkanisatie, het product wordt direct in heet water of stoommedium geplaatst voor vulkanisatie.
(2) Indirecte vulkanisatie. Producten worden gevulkaniseerd in hete lucht. Deze methode wordt over het algemeen gebruikt voor bepaalde producten met strenge uiterlijke eisen, zoals rubberen schoenen.
(3) Vulkanisatie met gemengd gas, vulkanisatie met lucht wordt eerst gebruikt en vervolgens wordt directe stoomvulkanisatie gebruikt. Deze methode kan de tekortkomingen van stoomvulkanisatie die het uiterlijk van het product beïnvloeden, overwinnen en kan ook de tekortkomingen van een lange uithardingstijd en gemakkelijke veroudering door de langzame warmteoverdracht van hete lucht overwinnen.
Beïnvloedende factoren
De belangrijkste factoren die het vulkanisatieproces beïnvloeden:
(1) Zwaveldosering. Hoe groter de hoeveelheid, hoe sneller de vulkanisatiesnelheid en hoe hoger de vulkanisatiegraad die kan worden bereikt. De oplosbaarheid van zwavel in rubber is beperkt. Overtollig zwavel wordt neergeslagen van het rubberoppervlak, algemeen bekend als "zwavelspray". Om het zwavelinjectieverschijnsel te verminderen, is het vereist om zwavel toe te voegen bij de laagst mogelijke temperatuur, of ten minste onder het smeltpunt van zwavel. Volgens de vereisten voor het gebruik van rubberproducten, is de hoeveelheid zwavel in zacht rubber over het algemeen niet groter dan 3%, is de hoeveelheid zwavel in halfhard rubber over het algemeen ongeveer 20% en kan de hoeveelheid zwavel in hard rubber zijn zo hoog als 40% of meer.
(2) Vulkanisatietemperatuur. Als de temperatuur 10°C hoger is, wordt de uithardingstijd met ongeveer de helft verkort. Omdat rubber een slechte thermische geleider is, is het vulkanisatieproces van het product anders vanwege het temperatuurverschil van de verschillende onderdelen. Om een relatief uniforme vulkanisatiegraad te garanderen, worden dikke rubberproducten over het algemeen gevulkaniseerd door de temperatuur en de lage temperatuur gedurende lange tijd geleidelijk te verhogen.
(3) Vulkanisatietijd. Dit is een belangrijk onderdeel van het vulkanisatieproces. De tijd is te kort en de vulkanisatiegraad is onvoldoende (ook wel onderzwavel genoemd). Te lange tijd, te hoge vulkanisatiegraad (algemeen bekend als overzwavel). Alleen de juiste mate van vulkanisatie (algemeen bekend als normale vulkanisatie) kan de beste uitgebreide prestaties garanderen.
Vervormingsfactor:
Compressieset is een van de belangrijke prestatie-indicatoren van rubberproducten. De omvang van permanente compressie van gevulkaniseerd rubber omvat de elasticiteit en het herstel van gevulkaniseerd rubber. De grootte van de blijvende vervorming wordt voornamelijk gedomineerd door veranderingen in het herstelvermogen van het rubber. Factoren die het herstelvermogen beïnvloeden, zijn onder meer de interactie tussen moleculen (viscositeit), de verandering of vernietiging van de netwerkstructuur en de verplaatsing tussen moleculen. Wanneer de vervorming van het rubber wordt veroorzaakt door het uitrekken van de moleculaire keten, wordt het herstel (of de grootte van de permanente vervorming) voornamelijk bepaald door de elasticiteit van het rubber: als de vervorming van het rubber gepaard gaat met de vernietiging van de netwerk en de relatieve stroom van de moleculaire keten, kan worden gezegd dat het onherstelbaar is, en het heeft niets te maken met elasticiteit. Daarom zijn alle factoren die de elasticiteit en het herstel van rubber beïnvloeden, de factoren die de compressie en permanente vervorming van gevulkaniseerd rubber beïnvloeden. Deze factoren omvatten elasticiteit, impactelasticiteit (veerkracht), elasticiteit en modulus, permanente compressie, permanente scheur.
1. Elasticiteit - De elasticiteit van rubber zou een theoretisch concept moeten zijn, dat het gemak van rotatie van het moleculaire segment en de zijgroepen van rubber aangeeft, of de compliantie van de moleculaire keten van rubber en de grootte van de moleculaire kracht. Voor gevulkaniseerd rubber is de elasticiteit ook gerelateerd aan de dichtheid en regelmatigheid van het verknoopte netwerk.
2. Elasticiteit en permanente vervorming - Er wordt vaak gezegd dat de elasticiteit van natuurlijk rubber erg goed is, maar de permanente vervorming is vaak erg groot. Dit komt vooral doordat het natuurrubber een zeer hoge rek heeft. De schade en de verplaatsing van de moleculaire keten zijn groot, en het herstelproces na de breuk is lang en het onherstelbare deel neemt toe. Als de blijvende vervorming van de vaste lengte wordt vergeleken, is de blijvende vervorming van natuurrubber niet per se groot.
3. De impactelasticiteit of veerkracht wordt gemeten onder constante belasting (of constante energie). De elasticiteit van de elasticiteit is direct gerelateerd aan de mate van vernetting [1] of de modulus van het vulcanisaat. Het drukt de elasticiteit en viscositeit van rubber uit. (of absorptie) synthese.
4. Permanente compressievervorming wordt gemeten onder constante vervormingsomstandigheden en de waarde ervan is gerelateerd aan de elasticiteit en het herstelvermogen van rubber.
In het bereik van hogere reksnelheden is de dynamische spanning-rekrelatie van gevulkaniseerd rubber gerelateerd aan de reksnelheid. De elasticiteitsmodulus, vloeispanning en vloeispanning nemen allemaal toe met de toename van de reksnelheid, dus het materiaal vertoont duidelijke resultaten in dynamische experimenten. Strain tarief effect. Bij een lage reksnelheid is gevulkaniseerd rubber niet gevoelig voor reksnelheid.3
浙公网安备33102402000261号3